Όλο και περισσότερο ακούμε πλέον γονείς να λένε «Δεν με ακούει καθόλου!», «Για να κάνει κάτι πρέπει να φωνάζω!» και λοιπά. Παρατηρείται μία αυξητική τάση στα «ανυπάκουα» παιδιά θα μπορούσαμε να πούμε. Γονείς. Ένας ρόλος με πολλές ευθύνες. Ένας ρόλος, ο οποίος μας αναγκάζει να λέμε συνεχώς στα παιδιά μας τι να κάνουν. Τα παιδιά από την άλλη ακούν και οφείλουν να υπακούν. Φυσικά, δεν υπακούν πάντα! Αυτό, δεν σημαίνει ότι μονίμως δοκιμάζουν την υπομονή μας! Ως ενήλικες, έχουμε υποχρέωση να αναζητούμε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτή τη συμπεριφορά τους. Ως ενήλικες, οφείλουμε να εντοπίσουμε την ρίζα του προβλήματος και να προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά! Γιατί δεν με ακούει; Ας δούμε μερικούς πιθανούς λόγους: Δεν ακούει, κυριολεκτικά. Ίσως είναι απορροφημένο σε αυτό που κάνει, σε ένα παιχνίδι, σε μία ταινία στην τηλεόραση. Συχνά, όταν τα παιδιά απολαμβάνουν κάτι, μοιάζουν σαν να κλείνουν εντελώς τα αυτιά τους σε εξωτερικά ερεθίσματα. Δεν θέλει να κάνει...
