Δίλημμα και προβληματισμός παρατηρείται στους γονείς παιδιών, κυρίως κάτω των 3 ετών ή και κοντά στην ηλικία των 3, τα οποία καθυστερούν να μιλήσουν. Συχνά, παραπέμπονται σε ειδικούς, χωρίς να γνωρίζουν ή να έχουν αποφασίσει πού να απευθυνθούν. Άλλοτε επισκέπτονται ειδικούς και άλλοτε απλά περιμένουν να δουν πώς θα εξελιχθεί ο λόγος του παιδιού. Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές η καθυστέρηση της ομιλίας μπορεί να είναι παροδική και το παιδί να αναπτύξει ομιλία μόνο του. Κάποιες άλλες φορές, ωστόσο, η καθυστέρηση ομιλίας, αποτελεί ένα αρχικό σύμπτωμα, κάποιας νευρολογικής, ψυχιατρικής ή ακόμα και συμπεριφορικής διαταραχής. Ναι, μπορεί να μιλήσει αργότερα μόνο του. Αλλά, τι θα λέγατε; Δεν θα ήταν πιο σοφή επιλογή, η παρακολούθησή του από κάποιον ειδικό, ώστε τελικά να υπάρχει επαγρύπνηση και εάν τυχόν υπάρξει κάποια δυσκολία να εντοπιστεί έγκαιρα; Κι αν εντοπιστεί έγκαιρα, θα αντιμετωπιστεί και έγκαιρα, έτσι δεν είναι; Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση, συμβάλει τελικά στην αποφ...